කාටර් මහත්මියගේ අපේක්ෂාවේ සංගමය (සිව් වැනි දිග හැරුම)

කාටර් මහත්මියගේ අපේක්ෂාවේ සංගමයේ පළමු, දෙවැනි සහ තෙවැනි දිග හැරුම බලලා එන්න මේ ‍මංපෙත් ඔස්සේ පිය නගන්න . . .

ගමේ ප්‍රජා ශාලාව ඇතුළේ දුක්බර මුහුණුවලින් යුතු සාමාජිකයෝ අතළොස්සක් අසුන්ගෙන හිටියා. ඔවුන් රැස්වීමට එන්න පෙළඹුණේ වාර්ෂික ව ලැබෙන සංග්‍රහය නිසා යි.

ටික වෙලාවකින් ලොවිච්චි සහ සළු ගණනාවකින් සැරසුණු දි වේරා කාටර් මහත්මිය ශාලාවට ඇතුළු වුණේ සැර විලවුන් සුවඳක් විහිදුවමින්.

"ආදරණීය දරුවෙනි," ඇය කිව්වා. "අපේ පුංචි රැස්වීමට ඔයාල ව සාදරයෙන් පිළිගන්නවා. මේ ඉන්නේ," යාළුවෝ සිව් දෙනා දිහා දුක්බර විදියට බලාගෙන ඉන්න පැරණි සාමාජිකයෝ දිහා බලමින් ඇය දිගටම කියාගෙන ගියා. "මේ ඉන්නේ අපේ අලුත් යාළුවෝ හතර දෙනා. අපි එයාල ව සතුටින් තියන්න ඕනේ. එහෙම නේද, මගේ ආදරණීය දරුවෙනි?"

ඇය යාළුවෝ සිව් දෙනාට ඇය ඉදිරියෙන් ම අසුන් ගන්න ඉඩ සලසමින් දිගට ම කතා කළා.

"ඉතින්, මගේ දරුවෙනි, මට දැන් කියන්න මේ රැස්වීමට ඇවිත් ඔයාල හැසිරෙන්න ඕනේ කොහොම ද කියලා."

හරි ම නීරස විදියට ඒකාකාරී හඩින් දුන්න පිළිතුරක් තමයි ඇයට ලැබුණේ.

"විනීත ව ඒ වගේ ම ශාන්ත ව"

"මට නමක් තියෙන බව අමතක කරන්න එපා, දරුවනේ."

"විනීත ව ඒ වගේ ම ශාන්ත ව, දි වේරා කාටර් මැතිනියනි."

"බොහොම හොඳයි, මගේ දරුවනේ. විනීත ව ඒ වගේ ම ශාන්ත ව. දැන් අපේ අලුත් යාළුවෝ හතර දෙනා කියන්න බලන්න මේ රැස්වීමට ඇවිල්ලා ඔයාලා හැසිරෙන්න ඕනේ කොහොම ද කියලා."

ඇයට පිළිතුරක් ලැබුණේ නැහැ.

ඒ වෙනුවට යාළුවෝ හතර දෙනා බයෙන් ඒ වගේ ම ලැජ්ජාවෙන් ඉඳගෙන හිටියා.

"අනේ, ඔයාලා ලැජ්ජාවෙන් ඉන්නේ. එහෙම නේද?" විලියම් ව තුරුල් කර ගන්න උත්සාහ කරන ගමන් ඇය කිව්වා.

විලියම් ඉක්මනින් ම එතනින් ඉවත් වුණ නිසා ජින්ජර්ට සිදු වුණේ දැවැන්ත දියමන්ති හරිච්චියකට මුහුණ ඔබා ගන්න!

"අපිත් එක්ක ඉන්නකොට ඔය ලැජ්ජාව ඉක්මනින් ම නැති වෙයි. ඒ ගැන මට විශ්වාස යි. අපි මේ රැස්වීමේ ඉන්නේ හුඟක් සතුටින්. ඒ වගේ ම හොඳින්. දැන් කියන්න දරුවනේ, අපි රැස්වීමේ ඉන්නේ කොහොම ද කියලා."

අයෙමත් වතාවක් ඇයට ලැබුණේ හරි ම නීරස විදියට ඒකාකාරී හඩින් දුන්න පිළිතුරක්.

"හුඟක් සතුටින් ඒ වගේ ම හොඳින්, දි වේරා කාටර් මැතිනියනි."

"බොහොම හොඳයි. දැන් අපි මුල් පේළියේ ඉන්න යාළුවන්ගෙන් අහලා බලමු. විලී, වස්තුවේ, ඔයා පටන් ගන්න. අපි කොහොම ද මේ රැස්වීමේ ඉන්නෙ?"

ඒ වෙලාවේ විලියම්ට හිතුණා මැරෙන්න තිබුණා නං හොඳයි කියලා. ඔහු ඇස් කොනෙන් දැක්කා හෙන්රි කට ඇරගෙන බලන් ඉන්න හැටි. විලියම් උගුර පෑදුවට උත්තරයක් දුන්නේ නැහැ.

"එහෙම නං ඔයා කියන්නකෝ, හැරී වස්තුවේ."

හෙන්රිගේ මුහුණ දම් පාට වෙනවා දැකපු විලියම්ගේ හිතට සතුටක් දැනුණා.

"ආ! මේ යාළුවෝ හතර දෙනා ලබන සතියේ නං මෙහෙම ලැජ්ජා වෙන එකක් නැහැ. එහෙම නේද, මගේ දරුවෙනි?"

"නැහැ, දි වේරා කාටර් මැතිනියනි," පුරුදු විදියට ම ජීවයක් නැති පිළිතුරක් මතු වුණා.

"එහෙම නං දැන් අපි සින්දුවක් කියලා ඉමු. ඔයාලගේ පොත් ගන්නකෝ," ඇය කිව්වේ පියානෝව ඉදිරියෙන් අසුන් ගන්න ගමන්. "පස්වෙනි සින්දුව, 'දිලිසෙන දිය' හදවතින් ම සින්දුව කියන්න, දරුවනේ. ඔයාලා ලෑස්ති ද?"

ඇය පියානෝව වාදනය කරන්න පටන් ගත්තා.

යාළුවෝ හතර දෙනා ළඟ පොත් තිබුණත් ඔවුන් සින්දු කියන්න එකතු වුණේ නැහැ. වතුර ගැන හිතේ අකැමැත්තක් තිබුණේ නැති වුණත් සින්දු කියන එක ඔවුන් තදින් ම පිළිකුල් කළ දෙයක්.

සින්දු කියලා ඉවර වුණාට පස්සේ දි වේරා කාටර් මහත්මිය තමන්ගේ අසුනෙන් නැගිට්ටා.

"දැන් අපි සෙල්ලම් කරමු, මගේ දරුවනේ. ඔයාලා සෙල්ලමක් පටන් ගන්නකෝ. එහෙම හොඳයි නේද, වස්තුවේ? ඒ අතරේ මම ගිහින් බලලා එන්නම් ටෙඩී වීලර් අද රැස්වීමට ආවේ නැත්තේ ඇයි කියලා.ඉතින්, මම එනකම් ඔයාලා මොන සෙල්ලම ද කරන්නෙ? ගිය සතියේ අපි 'කොනේ ඉන්න පූසා' සෙල්ලම කරානේ. ඒ නිසා මේ සතියේ අපි 'මල්බෙරි ගහ වටේ යමු' සෙල්ලම කරමු. එහෙම හොඳයි නේද? 'අන්ධ මිනිසාගේ හමුදා ඇඳුම' සෙල්ලම කරන්න එපා, දරුවනේ. ඒක භයානක සෙල්ලමක්. දැන් මම ගියා ම මේ අලුත් යාළුවන්වත් සෙල්ලමට එකතු කර ගන්න, හොඳ ද? දැන් මට ආයෙත් සැරයක් කියන්න අපි රැස්වීමට ඇවිත් ඉන්න ඕනේ කොහොම ද කියලා."

"විනීත ව ඒ වගේ ම ශාන්ත ව. හුඟක් සතුටින් ඒ වගේ ම හොඳින්, දි වේරා කාටර් මැතිනියනි," සුපුරුදු පිළිතුර ගලාගෙන ආවා.

පැය කාලකට පස්සේ ඇය ආපහු එනකොට ළමයි බොහොම උද්‍යෝගයෙන් සෙල්ලම් කරමින් හිටියා. හැබැයි ඒ 'මල්බෙරි ගහ වටේ යමු' සෙල්ලම නම් නෙමෙයි.  ගමේ ප්‍රජා ශාලාව ළමයින්ගේ බෙරිහන් දීම් සහ දැඟලීම්වලින් පිරිලා. බංකු බිම පෙරළිලා. ඒ වගේ ම පුටු කිහිපයක් කැඩිලා. මොර දීම් සහ ඔල්වරසන් හඬ මැද්දේ හීලෑ කරන්නෝ උත්සාහ කරේ සත්තුන් ව හීලෑ කර ගන්න. ඒත් ගොරවමින් සහ හපාකමින් සත්තු උත්සාහ කරේ හීලෑ නොවී ඉන්න යි! මේ වෙනකොට කාටර් මහත්මියගේ අපේක්ෂාවේ සංගමයේ තිබිච්ච් උදාසීන ගතිය නැත්තට ම නැති වෙලා. තීරු තීරුවලට ඉරිලා ගිය ටයි පටියකින් සහ කබායකින් සැරසිලා හිටපු විලියම් කටයුතු කරේ හීලෑ කරන්නෙක් විදියට. ඔහුගේ ඔළුව තුවාල වෙලා. ඒ වගේ ම කටහඬ බැරැන්ඩි වෙලා.

"ඒයි, මෙහාට එනවා!"

"මට එකෙක් ව අහු වුණා."

"ග්ර්-ර්-ර්-ර්!"

"ඕක ව අල්ලා ගන්න, ගහන්න, මරලා දාන්න!"

සත්තු බොහොම සැරපරුෂ විදියට ගර්ජනා කරේ ඇඟේ ලේ වතුර වෙන තරම් භයානක විදියට.

ඒ අතරේ දි වේරා කාටර් මහත්මිය ළමයින්ගේ අවධානය දිනා ගන්න අසාර්ථක උත්සාහයක යෙදුනා.

නමුත් 'විනීත ව ඒ වගේ ම ශාන්ත ව, හුඟක් සතුටින් ඒ වගේ ම හොඳින්' හැසිරෙන්න පොරොන්දු වුණ ළමයින් ඇය ව ගණන් ගත්තේ නැහැ. ඔවුන්ගේ සම්පුර්ණ අවධානය යොමු වෙලා තිබුණේ සෙල්ලමට.

ඒ  වෙලාවේ කවුරු හරි දොරටුවෙන් පිට වෙලා පිට්ටනිය දිහාට දුවගෙන ගියා. ඒ නිසා අන්තිමේ දී යුද්ධය ඉවර වුණේ පිට්ටනියේ දී. සෙල්ලම අවසන් වුණාට පස්සේ කාටර් මහත්මියගේ අපේක්ෂාවේ සංගමය විසිරිලා ගියේ අකැමැත්තෙන්. තුවාල වෙලා, සීරිලා හිටියත් ඒ හැම දෙනා ම හිටියේ උතුරා යන තරම් සතුටෙන්.

බ්‍රවුන් මහත්මිය විලියම් ගෙදර එනකං බලාගෙන හිටියේ හරි ම නොඉවසිල්ලෙන්.

ඔහු ව දැකපු වෙලාවේ ඇය අමාරුවෙන් හුස්ම ගන්න ගමන් ළඟ ම තිබුණ පුටුවෙන් වාඩි වුණා.

"විලියම්!"

"මම," විලියම් ඉක්මනින් කිව්වේ ඇය දිහා බලන ගමන්. "ඔයා එපා කියපු කිසිම සෙල්ලමක් කරේ නෑ, අම්මා."

"එහෙම නං ඔයා මොන සෙල්ලම ද කරේ?"

"හ්ම්ම්, මම රැස්වීමේ දී කරේ 'කිඹුල්ලු සහ හීලෑ කරන්නෝ' කියන සෙල්ලම!"

෴  නිමි ෴